Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

ΣΤΑ ΟΡΙΑ!


"Do you know these reflections? For me sometimes the reflection is far more present than the thing being reflected"


Στα όρια του ελέγχου....
Πόσο έλεγχο τελικά έχουμε πάνω σε καταστάσεις και πάνω σε άλλους ανθρώπους;
Πόσο είναι το δικαίωμά μας πάνω στον έλεγχο;
Τι έχει αξία σε αυτή τη ζωή;
Πόση ελευθερία έχουμε μέσα από τους κοινωνικούς και άλλους ρόλους που είμαστε αναγκασμένοι να παίζουμε;
Κατά πόσο μπορούμε και κατά πόσο θέλουμε να ξεφύγουμε από αυτούς τους φραγμούς;

Όχι αγαπητοί αναγνώστες!
Δεν έπεσα σε παραλήρημα , ούτε προσπαθώ μέσα από ένα ποστ να λύσω όλα τα φιλοσοφικά ερωτήματα του ανθρώπινου γένους!

Απλά ξανα- είδα την ταινία The Limits of Control του Jim Jarmusch (τρίτη φορά!)


Μια ταινία χωρίς δράση, χωρίς σκοπό, χωρίς συμπεράσματα!
Μια ταινία χωρίς συναισθήματα!
Και όλα αυτά τα "χωρίς" λειτουργούν σαν σκιές , για να δείξουν τελικά πιο έντονα αυτό που παραλείπεται....



Με υπέροχες εικόνες που μένουν αξέχαστες!
Με αναφορές στην τέχνη, την επιστήμη, τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, αναφορά σε πολιτισμούς , άλλες ταινίες....

Όσο ασχολείται κάποιος με  αυτήν την ταινία, τόσο ανακαλύπτει πράγματα που δεν είχε "δει" αρχικά.
Σαν να συμπληρώνεται ένα παζλ, το οποίο όμως έχει αρκετό χώρο τελικά για να βάλει κάποιος τις δικές του σκέψεις, τα δικά του νοήματα.
Άλλη μια  γοητευτική ταινία -ένα  έργο τέχνης από αυτά που δεν ξεχνιούνται ποτέ!

ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ
1) Thle Limits of Control- IMDB
2) The limits of Control- Wikipedia






14 σχόλια:

Magia da Inês είπε...

♥ •˚。
°°Olá, amiga! 。♥。
● ♥• Nunca assisti mas parece um bom filme.
˚。˚ Bom fim de semana!
♥ •˚。Beijinhos.
•˚。Brasil
..(░)(░)
(░)(♥)(░)
..(░)(░)

Ερατώ είπε...

Magia da Ines!
If you like artistic and independent films, watch "The limits of Control"! It's a masterpiece.

Bom fim de semana!

Ανώνυμος είπε...

Δεν το έχω δει αλλά
νομίζω πως επιβάλλεται
στη φάση που είμαι τώρα!
Χα χα χα
Καλή Κυριακή Ερατώ
Φιλιά πολλά

D.Angel

Ερατώ είπε...

D. Angel!
Επειδή γενικά η χώρα βρίσκεται στα όρια του ελέγχου, η ταινία είναι επίκαιρη!
Τη συνιστώ!
Ψυχραιμία όμως!
Φιλιά πολλά!

Lilith είπε...

Δυστυχώς δεν έχω δει την ταινία, αλλά θα επανορθώσω. Ο Jarmusch είναι must και η 'οπτική' που έχει για τον κόσμο, ταιριάζει πολύ με τη δική μου.
Τα ερωτήματα που θέτεις ξεπηδούν από το dawn of time...
Ξέρεις το Sweet Dreams των Eurythmics που λέει σ' ένα σημείο:

"Some of them want to abuse you
Some of them want to be abused"

Έτσι είναι ο κόσμος.
Masters and servants.
Both mentally and physically.
Κάποιοι αποζητούν το master-ing και κάποιοι το servant-ing.
Και οι μεν υπάρχουν γιατί υπάρχουν οι δε.

Φιλιά, Ερατώ μου!

Ερατώ είπε...

Lilith!
Να τη δεις, σίγουρα θα σου αρέσει!
Και μόνο για τις εικόνες να τη δει κανείς, αξίζει! Θα καταλάβεις τι εννοώ βλέποντάς την.
Ο Jarmusch είναι μεγάλος σκηνοθέτης!Πάντα με ξαφνιάζει ευχάριστα με αυτά που κάνει στις ταινίες του (όπως και σένα φαντάζομαι, και όλους όσους τους αρέσει αυτό το στυλ ταινιών).
Θα διαφωνήσω για τα υπόλοιπα που λες όμως....σίγουρα υπάρχουν αφέντες και σκλάβοι, αλλά υπάρχουν και όσοι δεν θέλουν να είναι ούτε αφέντες ούτε σκλάβοι.Αρκετοί σκλάβοι μάλιστα δεν το κάνουν συνειδητά, αλλά επειδή κάποια στιγμή οι αφέντες τους παγίδεψαν (πχ οι "φυσικοί" σκλάβοι σε διάφορες στιγμές της ιστορίας).
Υπάρχουν όμως, όπως είπα και άνθρωποι που δεν θέλουν ούτε να υποτάξουν , ούτε να υποταχτούν, αλλά να συνυπάρξουν, να συνεργαστούν, σε αυτό που λένε win-win σχέση, που πιστεύω πως είναι και ο υγιής τρόπος σε όλες τις συνυπάρξεις.
Σταματώ εδώ όμως, πάω να ακούσω το τραγούδι των Eurithmics!
Φιλιά πολλά!

Lilith είπε...

Υπάρχουν οι servants που το ξέρουν ότι είναι servants και υπάρχουν κι' αυτοί που δεν το ξέρουν. Όπως και οι masters το ίδιο.
Σίγουρα υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν θέλουν ούτε να υποτάξουν, ούτε να υποταχτούν. Το πόσο το καταφέρνουν, όμως, νομίζω χρειάζεται κάποιος έξω από αυτούς για να το κρίνει.

Ερατώ είπε...

Lilith!
Καμιά αντίρρηση, ακόμη κι η αγάπη έχει καταγραφεί ως παιχνίδι εξουσίας!
Απλά νομίζω "το μέγεθος" της υποταγής είναι που κάνει τη διαφορά.Πχ άλλο να είσαι servant γιατί έχεις τους δικούς σου σκοπούς και άλλο να γίνεσαι "χαλί να σε πατήσουν" ας πούμε.
Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν θέλουμε να ορίσουμε κάποιον ως "ηθελημένα servant"...Νομίζω πως εκεί κάνουμε συχνά λάθος, γι αυτό και ήθελα να το σχολιάσω αυτό το σημείο...Το πουλί στο κλουβί κάνει "χαρές" στον αφέντη του- είναι μηχανισμός επιβίωσης αυτό...
Δύσκολο θέμα για το συζητήσουμε μέσα από ένα σχόλιο...νιώθω πως οι λέξεις δεν φτάνουν!
Ελπίζω να μη σε ζάλισα και να έδωσα ένα ακριβές στίγμα των σκέψεών μου χωρίς να θέλω να σε εξαναγκάσω σε αποδοχή τους!
(όπως καταλαβαίνεις μου "πάτησες" κουμπί!)
Φιλιά πολλά νεραϊδούλα!
Τα σχόλιά σου είναι από τα πιο "ζουμερά"!

Lilith είπε...

"Το πουλί στο κλουβί κάνει "χαρές" στον αφέντη του- είναι μηχανισμός επιβίωσης αυτό".

Έχεις απόλυτο δίκιο.
Ο έλεγχος, όμως, είναι μεγάλη ιστορία. Και σίγουρα είναι ένα θέμα που δεν συζητείται μέσα από σχόλια.
Τα φαινόμενα πολλές φορές απατούν και εκεί που εμφανίζεται κάποιος να ελέγχει, στην πραγματικότητα ελέγχεται από το... θύμα του.

Ερατώ είπε...

Lilith!
Υπήρχαν κάποιες γυναίκες σε παλιότερες εποχές που λέγοντας "άντρα μου, αφέντη μου" έκαναν πάντα αυτά που ήθελαν!
"΄Ολα είναι σχετικά" όπως θα έλεγε και η Αστροφεγγιά!
Φιλιά πολλά πολλά!

Υ.Γ. Σου έστειλα μέηλ, ελπίζω να έχω το σωστό...

Uid είπε...

Α μάλιστα! Δεν τα πήγαινα ποτέ καλά, ούτε με το control ούτε με το Limits.
Ευτυχώς που μου αρέσει ο Jarmusch.
Κάτι είναι κι'αυτό! :)))

Αρέσει στους ανθρώπους να παίρνουν πληροφορίες από παντού και να μελετούν. Είναι καλό να μαθαίνει κανείς ό,τι μπορεί από εδώ και από εκεί.
Η ζωή βέβαια, αυτή καθ' αυτή είναι άλλη υπόθεση. Αλλά ποιος νοιάζεται.

* * *

leondokardos είπε...

Σήμερα που έχουν ξεπεραστεί κάθε όρια ελέγχου και μάλιστα από ξένους, ασφαλώς η ταινία θα μας βάλει σε σκέψεις.

Ερατώ είπε...

Osiris!
Ξέρω ότι σου αρέσει ο Jarmousch από τις συζητήσεις στο Movie Nights αλλά και από το Ghost Dog που έγινε η αιτία να δημιουργήσεις το Movie Nights!
Εμένα δεν είναι πως μου αρέσει, απλά " κόβω φλέβες" για αυτόν σαν σκηνοθέτη!
Αν δεν έχεις δει αυτήν την ταινία , σου συνιστώ να το κάνεις, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, γιατί θα σου αρέσει πολύ , είμαι σίγουρη!
"Η ζωή βέβαια, αυτή καθ' αυτή είναι άλλη υπόθεση. Αλλά ποιος νοιάζεται"
Έτσι είναι...η ζωή είναι άλλη υπόθεση, η τέχνη μας κάνει απλά να ξεχνιόμαστε, κάτι που είναι αναγκαίο, ειδικά για τους Έλληνες σήμερα....
Σε ευχαριστώ που ήρθες εδώ!
Φιλιά πολλά!
* * *

Ερατώ είπε...

Leondokardos!
Ναι, είναι καιρός να επανεξεταστεί το θέμα του ελέγχου και της κατάχρησης που γίνεται από μερικούς σήμερα...
Καλό απόγευμα, πάντως!