G.A.D. σημαίνει Generalized Anxiety Disorder δηλαδή Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή , κάτι που ίσως είναι επιδημία στην εποχή μας (δεν το έχω ελέγξει όμως...)
Είναι επίσης και το όνομα ενός ελληνικού ροκ συγκροτήματος με αγγλικό στίχο!
Η Κραυγή- ο πίνακας του Edvard Munch ίσως προέκυψε από το τοπίο που δημιουργήθηκε από έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα το 1883. H στάχτη του ηφαιστείου έδωσε ένα κόκκινο χρώμα που φαινόταν σε πολλές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρώπης και της Ασίας.
Ο ζωγράφος γράφει σχετικά με την έμπνευσή του για το συγκεκριμένο έργο:
"Περπατούσα σ' ένα μονοπάτι με δυο φίλους - ο ήλιος έπεφτε - ξαφνικά ο ουρανός έγινε κόκκινος σαν αίμα - σταμάτησα, νιώθοντας εξαντλημένος, και στηρίχτηκα στο φράχτη - αίμα και γλώσσες φωτιάς πάνω από το μαύρο-μπλε φιόρδ και την πόλη - οι φίλοι μου προχώρησαν, κι εγώ έμεινα εκεί τρέμοντας από την αγωνία - κι ένιωσα ένα ατέλειωτο ουρλιαχτό να διαπερνά τη φύση".
Από άλλους θεωρείται πως συμβολίζει το ανθρώπινο είδος κάτω από τη συντριβή του υπαρξιακού τρόμου.
Μουσική: Δημήτρης Ζαχαριουδάκης
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Τραγούδι: Μαρία Κώτη.
CD: "Ο Γητευτής και το δρακοδόντι"
(2005, Music Box International)
Συνταγές μαγειρικής
Από μικρή της άρεσε μες στην κουζίνα μόνη τις ώρες να σκοτώνει με τη μαγειρική και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της και δίναν στο φαΐ της μιά γεύση μαγική.
Κύμινο μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι ποτέ δεν είχε ταίρι ν' αλλάξει μιά ευχή να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση να γίνονταν η πλάση ξανά από την αρχή.
Ψιλοκομμένος μαϊντανός και σκόρδο μιά σκελίδα νά 'φεγγε μιά ελπίδα στα μάτια τα μελιά και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι νά 'νοιωθε ένα χάδι μιά μέρα στα μαλλιά.
Μιά νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της πού 'κανε το φευγιό της να μοιάζει με γιορτή τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα ολόιδια με κείνα που είχε ονειρευτεί.
Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αιθάλη μας κάνανε μεγάλη κάποια μικρή στιγμή κι αθόρυβα διαβήκανε απ' της ζωής την άκρη χωρίς ν' αφήσει δάκρυ σε μάγουλο γραμμή.
"Δεν θυμάται ποια είναι ούτε πώς τη λένε. Θυμάται όμως να μαγειρεύει. Στην κουζίνα ενός ταβερνείου του Κολωνού, ανάμεσα σε μυρωδιές μπαχαρικών και συνταγές ξεχασμένων φαγητών , θα προσπαθήσει να πυροδοτήσει τις αναμνήσεις και να ξαναβρεί τη βιωματική της μνήμη. Η γεύση της μνήμης, ή η μνήμη της γεύσης;"
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Για να δει τη θάλασσα" της Ευγενίας Φακίνου
Η ανάρτηση αφιερώνεται σε όλους όσους έκαναν μεγάλη κάποια μικρή στιγμή της ζωής μας ......... σε όσους διάβηκαν αθόρυβα (ή και διαβαίνουν ακόμα στη ζωή μας) και όσα έκαναν για μας, μας φάνηκαν λίγα......
