Σκέψεις ξαναδιαβάζοντας το "Μαρτυρολόγιο" του σκηνοθέτη Αντρέι Ταρκόφσκι.....
Η δημιουργία συνήθως βγαίνει μέσα από αντίξοες συνθήκες.
Αλλά ο δημιουργός δρα σαν πολεμιστής
και δίνει μορφή σε όνειρα , σκέψεις, εικόνες....
για να αναπλάσει τον κόσμο μας
στον οποίο προσπαθεί να προσδώσει
μια ανώτερη μορφή από αυτή που ζούμε.
Τη μορφή που θα άξιζε να έχει.
Τη μορφή μέσα στην οποία θα έπρεπε να ζούμε.
Δείτε: Andrei Tarkovsky, a poet in the cinema
ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
( ΒΙΒΛΙΟ "ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΟ"-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 1970-1986)
1986
Η Θυσία προβάλλεται στο φεστιβάλ των Καννών και παίρνει το βραβείο της επιτροπής, που , λόγω της κατάστασης του σκηνοθέτη , παραλαμβάνει ο γιος του Αντριούσα . Ο Αντριούσα συνάντησε τον πατέρα του ύστερα από τέσσερα χρόνια χωρισμού, μετά από προσωπική επέμβαση του Φρανσουά Μιτεράν, που έστειλε μια επιστολή προς τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.
Ο Αντρέι Ταρκόφσκι πεθαίνει στο Παρίσι στις 29 Δεκεμβρίου.
1990
Του απονέμεται μετά θάνατον το βραβείο Λένιν για την εξαιρετική συμβολή του στην ανάπτυξη της κινηματογραφικής τέχνης και για το ανανεωτικό του έργο, που στοχεύει στην κατάφαση των ανθρώπινων αξιών και του ουμανισμού.
ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ
1) Αντρέι Ταρκόφσκι -Βικιπαίδεια
2) Andrei Tarkovsky - IMDB
